قول داده ام…
گاهـــــــی
هر از گاهـــــی
فانـــــوس یادت را
میان این کوچههای بی چراغ و بی چلچلـــــــه، روشن کنم
خیالت راحــــــت! من همان منـــــم؛
هنوز هم دراین شبهای بی خواب و بی خاطـــــره،
میان این کوچههای تاریک پرسه میزنم!
اما به هیچ ستاره*ی دیگری سلام نخواهــــــم کرد …